24.11.2007

1 YIL SONRA....İLK PASTA-SON PASTA

İlk şeker hamurlu pasta yapma isteği içime düştüğünde,Zuhal sağolsun çok yardımcı olmuştu bana.Sordum,cevapladı.Yazdım,cevapladı.Ama jelatini değil toz bulmak;yaprağını bile bulamamış bir bedbaht olarak,en uygun ikamesinin tart jölesi olabileceğini düşündüm ve hiç hesaba katmadığım pudra şekeri kalınlığının acısını,şeker hamuru yoğurmaktan patlayan parmaklarımla çektim.Pudra şekeri kalın gelmiş,tart jölesi jelatinle aynı işi görmemiş ve hamur asla toplanamayan kıyır kıyır,paramparça birşey olmuştu.Elimde 200gr.kadar hazır şeker hamuru vardı.O hamura benim olmayan hamurumu az az yedirerek gramajı arttırdım ve yanları kaplanamayan bu pastamı yaptım ilk kez.Etrafının açıklığını hamuru rendeleyerek kapattım ama yılmadım.Gururla sunarım...
Geçen sene bu vakitlerde geldim buraya.Zaman ne çabuk geçiyor hakikaten.Ya da şöyle mi demeli.Zaman,dolu dolu yaşanınca su gibi akıp geçiyormuş.

Çok şey öğrendim buralarda.Yolumu şekillendirdim.Üzülmedim hep sevindim.Aksi birşeylerle karşılaşmadım hiç.
Düne kadar...

Kendisi de bir blog sahibi olan Esra,astım rahatsızlığı sebebiyle ebedi bir yolculuğa çıkmış.Öğrendiğimde şok oldum.Gerçi hangi ölüm sarsıcı değil ki.Esra,Kevgir yemek dergisini Zerrin'le birlikte çıkarıyordu.Öğretmendi kendisi aynı zamanda.Bugünse öğretmenler günü.Onun için gözyaşı döken sevdiklerine,öğrencilerine,ailesine sonsuz sabırlar diliyorum.Ve tüm öğretmenlerimizin bu özel gününü Esra'nın nezdinde kutluyorum...


Blogdaş diyorum ben buralarda birbirinden haberdar,yaptıklarını takdir eden,seven insanlara.Globalleşmiş arkadaşlıklar bir tık öte tarafınızda.Bir vakit sonra yan komşunuza geçer gibi onların sayfalarına geçiveriyorsunuz.Bu yan komşular Amerika'dan,Almanya'dan,İstanbul'dan,Antep'ten,Ankara'dan,Antalya'dan olabiliyor.Teknolojinin bu yüzünü çok seviyorum....

Çok şey öğrendim blogdaşlıktan.İlk başlarda hayranlıkla izlediğim pastalardan ben de yapmaya başladığımda kendimi öyle iyi hissettim ki.Kursa gittim.Farklı bir alanda sarfettiğim gayret;bana hep sonsuz bir destekle omuz veren insanlara dönüştü.Bu yüzden de kendimi çok ama çok şanslı görüyorum.Etrafımda kadir kıymet bilen,bana hiç düşünmeden el veren herkese sonsuz teşekkürler....Aklım erip,gücüm yettikçe buralardayım....

11 yorum:

Mutfak Havlusu dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Mutfak Havlusu dedi ki...

teknolojiden haz etmeyen geliştikçe korkan biriyimdir,ama blog ortamında müthiş keyif alıyorum herkes birbirine sıcak ve içten.
yapmacıksız,sevgiyle
üzüntüsüyle-sevinciyle bir arada ve bir artniyet olmadan sadece sevgiyle yaklaşan bir topluluk olduk burada.

sözcüklerinizde ifadeler çok güzel olmuş,inanın bende çok yardım gördüm halada bazı arkadaşları sorularımla rahatsız ediyorum,her ne kadar onlar rahatsız olmasada ben oluyorum onları yoruyorum diye.
burada bir aile gibiyiz ve bu çok güzel,kayıplarda olmasa...

NiNo dedi ki...

24 Kasım 2007 Cumartesi
BIR BURUK OGRETMENLER GUNU


Bugun ogretmenler gunu, sen bu kotu sakayi yapmasaydin, sabahin korunde telefon edecektim sana, hani su dogum gununde bir turlu ariyamamistim ya seni, telefonuna ulasamamistim. Bu kez aricam diyordum ama, bu kezde sen gittin be Gulom. Aci haberi ogreneli daha birkac saat oldu, iki gun once bu saatlerde yazisiyorduk senle, hastayim diyordun ya, hic kondurmamistim bunu sana, kimbilir seninde aklina gelmedi belki. Guzel ogretmen, guzel dost kim bilir daha neler nelerrrrrrrr... Adresini bile almistim ya senden, mektubum sana asla ulasmayacak, 'mektup uzun zamanda gelir, sen mailde yaz' demistin. 'Maile gelmez yollayacaklarim' demistimde, 'mektup zarfina sigmayacak birsey kabul etmem' demistin. Bende 'kocaman bir mektup zarfiyla yollarim' demistim, gulusmustuk. Daha iki gun once 'odevlerini cabuk bitir, ay sonu yaklasiyor, kevgirde cok calistiracam seni' demistin. 'Basim ustune' demistim ama simdi sen gittin be Gulom. Bana sicacik bir banner bir biraktin hatira, bu ilk calismam, kursa gidiyorum Nihan demistin. Ve dogum gunumde, Zerrinimle harika bir parti yaptiniz, usenmediniz birde blog actiniz bana. Unutulmaz anilar biraktin bende. Bu kadar cabukmu -mis, -mus oldu, kullandigimiz zamanlar. Bu kadarmi cabuk geride kaldi yasananlar. Ogretmenler gununde ogrencilerle olacakken, o gun onlarin yanindan ayrilip, ebedi istirahat yerine gececeksin. Dilerim cennetteki guzel meleklerden biri olursun, tanidik tanimadik herkesle birlikte sana dualar ediyoruz bitanem, bizi hep izle olurmu? Biz seni hissederiz, bu hayatindaki son ogretmenler gunun kutlu olsun, ogrencilerin, ailen, bizler, hepimiz seni cok sevdik ve cok ozleyecegiz. Iyiki hayatimiza girdin Gulom...

Bize Veda Etmissin Megerse Bu Yazinda, 'Bir sure ilgilenemeyecegim'.. demissin, evet canim bizlerde yanina gelene kadar bir sure yoksun aramizda ve bizler seni cok ozleyecegiz, Allah'im mekanini Cennet eylesin, kalanlara uzun saglikli sabir dolu omurler versin insaallah...

Esracigimin Vedasi...
Merhabalar;
Bu keki gelecek tarif diye koydum kenara ama, sıra gelene kadar kokacaktı nerdeyse ben bişey olmadan size tarifini vereyim diye düşündüm... :):)
Tarifi vereyim ki sanırım bir müddet bloğumla ilgilenemeyeceğim...
Pazar günü başladı nefes alamama, pazartesi günü evden çıktığımda yürüyerek 3 dk süren okuluma tam 15 dk da gidebildim. Okula gittiğimde zaten nefes alamıyordum... Apar topar hastaneye götürdüler. Yapılan sonuçlarda astımımın çok kötü seviyeye ulaştığı anlaşıldı. Üstüne üstlük 7.9 çıkan kan sayımım sonucunda doktor ayakta nasıl durabildiğime şaştı. Çünkü 7.8 çıkarsa sonuç kan takviyesi yapılması gerekiyormuş. Anlayacağınız şu ana gerek ciğerlerimin isyanı gerekse kanın yeterli oksijen taşıyamaması sonucunda ben yerle yeksan durumdayım. Bir odadan diğerine gidişim bile 10 dk sürüyor. Yolda mola veriyorum :). Az öncede eve doktor geldi ve oksijen tüpü bağlandı. Verdiğim arada yazıyorum bunları. Bunları demogoji olsun diye anlatmadım. Ortalıklarda görünmezsem ve hani merak eden olursa diye.
Hepinize bol bol sevgiler arkadaşlar...
Esra Ozturk

http://esranintaziyedefteri.blogspot.com

meleginmarifetleri dedi ki...

hülyacım bende üşenmeyip yapsam şu şeker hamurlarından acaba senin gibi güzellikler ortaya çıkarabilirmiyim diye düşünüyorum ama bakalım ne zanam ilerleyeceğim ama senden de şeker hamuru tarifi bekliyorum unutmaa emi sevgilerimle hoşçakal öptüm

lezzetlilerim dedi ki...

Hülyacım yıldönümünü kutlarım canım.

Maalesef Esra bizi çok üzdü.Duyduğumdan beri boğazımdaki yumru inmedi.

sevgiler

Hülya dedi ki...

MUTFAK HAVLUSU;geliştikçe insan yenilenmeye yüz tuttuğundadır herhalde üzerindekilerin bol geleceği endişesiyle korkar.Bence korkma.Yenilenmek iyidir.Blogculuk konusunda haklısın...

NİNO'cuğum;çok üzgünüm...

MELEK'ciğim;istersen neden yapmayasın ki.Kimbilir ne güzel şeyler çıkacak ortaya senin elinden;)

LEZZETLİLER'm;evet çok haklısın.Ben de çok etkilendim ama hayat işte....

Adsız dedi ki...

hülyacığım

bir yılın hayırlı olsun gelecek bir yıl dilerim hayatına anlam katan bir yıl olur.

seni hedeflerine yaklaştıran bir yıl olur



aslında esranın bu gidişi bana hep kayıp giden yıldızları anımsattı öylece sesizce ve derin anlamlar bırakarak

büyülü bir mutfak kokusu sindi içime oysa onu hiç tanımazken bile


bir yıl geçmiş demekki sen bir kırıntıdan büyük bir pasta oldun bakalım gelecek yıla kadar neye dönüşeceksin


merakla ilgiyle ve sevgiyle seni ziyaret edicem herzaman bu bir yılda sen bana öyle güzel yoldaş oldunki bilemessin ....

gidecek yerin olsun dedikleri ... gidemedim henüz ama biliyorum çanakkaleden geçersem gidecek bir yerim var
bu bile bana yeter

Adsız dedi ki...

:)

Nukhet dedi ki...

Hulyacim

Yazinda mutlulukla uzuntu icice gecmis, bilemedim ben de sevincle yeni yasini mi kutlayayim yoksa ben de daha bugun aldigim Esranin haberine mi uzuleyim. Esra icin icim yandi ama sonraki yazilarinda da demissin ya yasam bu yasam devam ediyor iste.
O yuzden ben de senin ilk yasini sevincle kutlamak istiyorum. Demek biz seninle ayni zamanlarda dalmisiz bu blog denilen ucsuz aleme. Ve umarim dauzun yillar devam eder buradaki yazilari, tarifleri paylasma guzelligimiz.
Senin de benim de ilk pastalardan bu yana el becerilerimiz, bildiklerimiz cok degisti gelisti ve de degisecek. Ama o pastayi kaplarken yasanan heyecan hep ayni degil mi?

Hep dedigim gibi ben senin pastalarini cokk seviyorum ve seni opuyorum.

mavii dedi ki...

yaklaşık bir saattir blogundayım hülya ablacım öyle ki bu kaydına kadar okudum en sondan geriye gelince sanki tanıdım seni heycanın üzüntün banada geçti buradan.Şuan esra hanıma öyle üzüldüm ki mekanı cennet olsun işte bir kaç insana faydası dokunduysa ne mutlu.Sizin gibi .hem güzel pastalar yapıp hemde bunların zaman zaman tarifini paylaşmışsınız.Bende bir gün sizin gibi olmayı çok isterim .ilk pasta ile son pasta arasında öyle fark var ki profosyonel olmuşsnuz artık,Gayenizde çoçukları mutlu etmek buda en güzel yanı bunu degişmeden yapabildiğiniz görüyorum.Çok tebrik ediyorum başarılarınızın devamını dilerim

Hülya dedi ki...

MAVİİ,yüreğime dokunan bu yorum için daha ne diyebilirim ki.Hoşgeldin sayfama,