AŞK PASTA

Sevgiliye beyaz yakıştırmak....

İyi bir şeydir.Asil,anlamlı,özel birşeydir.İnsanı işte böyle güzel hissettirir.Diye diye yapılmış bir pastadır bu.İçi kara,dışı ak da bu denli ısrarlı bir delikanlı "Biz senle akla kara gibiyiz.Yine de bir bütünüz sevdiğim"demeye getiriyor olmasındı.Israrın ardındaki giz,sevgili kakaolu pasta sever-in çok ötesinde çok daha mühim birşeymiş gibi göründü bana.Ya da aşık bir çift adına kolayını düşünmek haksızlık değil midir sizce?Aşık bir çifte,sadece sözde aşıkmış gibi bakarsanız,bu denli anlam katma çabam fazla gelebilir,biliyorum ama ben bunu yapamıyorum.Belki siz de ben gibisiniz.Hak görünüz efendim....



Gemiler....Hiç bu denli burun buruna gelmemiştim onlarla.Akça pakça halleri maviyle bu denli uyumlu olmaları başdöndürücü.Heybetleriyse cabası.Üstelik onca heybete rağmen herbirinin nazlı,alımlı,zarif halleri bir başka yazı konusu olacak kadar zengin.Ben gemileri çok severim.Onca insana ekmek kapısı olduklarını bilirdim de şahit olmak da çok başkaymış.O adamların eşlerini düşündüm birden.Balıkçı,denizci eşlerini.Hava geçit vermeyince kısılıp kaldıkları bu koyda uygun zamanı kollayan adamları bekleyen kadınları düşündüm pencere önü.İşi bir adım ileri götürüp bekledikleri cam önlerine saksı saksı hercailer yerleştirdim.Hayal değil mi?Hayal işte.Gitmek de beklemek de çok zor olsa gerek.Şimdilerde onlara ait hislerim başkalaştı.Şansları varmış ki küçük balıkçı kasabası Babakale'deler diyorum.Ya şimdilerde insanın insanı kırdığı top,tüfek,tank,silah,yağma yüklü o çok anlamlı! savaşın içinde kapana kısılmış olsalardı.Savaşın bitmesini beklemek zorunda bırakılan,taraf bile olmayan,ekmeğinin derdinde denizcileri ve onların endişeli ailelerini düşündüm.Onlar için ben de endişeliyim.Tanımadığım bilmediğim savaşın çepeçevre sardığı onca insan içinde....

Köpüklü sular ruhu da yıkarmış....

Ufukta bir yerlerde lambası yanan bir tekne ve ay , kardeş olabilirmiş mesela.Usta bir ressam elinden çıkmış kızıllığın az berisinde.

Aslında denizfeneri olmalıymışım ben.İnadına,inadına...

Ardında koca bir mavi,sen mavi,gözler o minik kafada mavi.Dön yüzünü beriye"Derin bir iç çekmelikmiş yaşam heyhat!"demeye.İyot kokusu,balık kokusu,günbatımı,martılar ve fonda köhne bir balıkçı barınağından yükselen dilimin ucu şarkılar.

Kendi halinde bir kasaba kadar huzurlusu var mıdır acaba?

Ya da gölge kadar dinlendireni arasıra....