PASTACILIKLA İLGİLİ...İÇLERE DOĞRU MİNİK BİR YOLCULUK;)

Belki de bir 15 yıl kadar eskiye dayanır bu dergi sayfaları.Her ne hikmetse bu beğendiğim ve ilginç gelen sayfaları ayırmış,üstüne üstlük saklamışım da.Sayfaların bu derece buruş buruş olması bunca yılın yükünü taşıyor olmalarından başka birşey değil hani.Kimbilir benimle nasıl bugünlere geldiler?Şimdi bugünkü aklımla bu yazılanları incelediğimde elbette ki daha net anlıyorum tarifleri falan ama büyük bir ihtimalle 17-18 li yaşlarımda,hem bu yazılanları anlamamışımdır hem de bu pastaya benzer birşey çıkarabilmek için kimbilir nelerle neleri karıştırmışımdır:)Ve de ortaya ne çıkmıştır.Asıl mühim olanı bu tabii ki;))Çok meraklı bir çocuktum ben.Özellikle annem evde olmadığı vakitler hemen en çok sevdiğim ve bana çok da kolay gelen bulgur pilavını deneyiverirdim.Bizimkiler de her daim çok beğenerek yerlerdi ama kimbilir nasıl oluyordu pilavım:((( Ya da o yaptığımın pilav denen yemekle uzaktan da olsa bir akrabalığı var mıydı acaba???:))))

Hatta durumu iyice abartıp şimdi bile denemeye cesaret edemeyeceğim bir boza yapımım vardır ki,düşman başına sözü benim o boza mayalama gününden sonra büyük ihtimalle annem tarafından TDK'na kazandırılmış olup,bir nida biçimi olarak da haklı yerini diğer başka çığlıkların yanında almıştır;))) Hadi pilav falan neyse de Strudel denediğimi bilirim ben;)Elime geçen yabancı dergilerin mutfak sayfalarında yemesi neredeyse o şartlarda benim için imkansız kurabiyelere saatlerce baktığımı,hiç olmayan Almancamla kafamdan tariflerini oturtmaya çalıştığımı çok net hatırlayabiliyorum;)))

Şimdi büyüdüm,koskoca kadın oldum ve hayallerimi süsleyen tüm o şeylerin bilinçaltıma yüklenip,beni buralara kadar getirmesine tesadüf deyip çıkmalı mı acaba?Ne dersiniz?Yoksa üzerinde kafa mı patlatılmalı?Ben,beni eskilere götüren bu sayfalara çok fazla kafa patlatmanın yerine çocukluğumuzdan bugüne küçük küçük,bize bizim bile farkında olmadığımız zamanlarda katılan herşeyin nasıl hamurumuzu şekillendirdiğine hayretle bakmayı yeğliyorum...En olumlu bakış açısı bu olsa gerek....
Üfff yaaa nereden nereye geldim.Ben pastacılıkla ilgilenen herkese elimde çok eskilerden kalma bu sayfalarda bir parça yardımcı olmak niyetindeyken,nerelere nerelere gittim içimde...Sizde de böyle değil midir bu?Bir an,bir duruş,hatta bir koku.Evet evet,en çoğu da bir koku bizi alıp geçmişin o gizli mabedine sokuverir.İşte o anlarda acıysa acı,hüzünse hüzün,sevinçse sevince gark oluruz.
Yani diyeceğim çok fazla melankolik olmadan bu resimleri sizlerde bir inceleyin.İncelemek de fayda var.Hatta 2.resimde ki tablo da yuvarlak kalıba ne kadar,kare kalıba ne kadar şeker hamuru gideceği yazıyor.
Genelde yabancılarda şeker hamuru kaplanmadan önce kek,pandispanya her neyi kaplayacaksanız önce badem ezmesi ile kaplanıyor daha sonra şeker hamuru giydiriliyor.Biz de durum daha farklı.Pandispanyaya krema türevlerinden;)biri sürülüyor daha sonra şeker hamuruyla kaplanıyor.

Resimlere tıklayarak daha net görüntülere ulaşabilirsiniz...

Bir de son bir soru?Islatılmış ve birkaç gece bekletilmiş bulgur nasıl kokar fikriniz var mı:(Aman da olmasın:)))(Annem nasıl bana sabretmiş o vakitler hiç aklım almıyor...Masanın altına koyduğum ve kimselere dokundurtmadığım bir büyük tencere mayalanmış bulgur.Hala burnumda kokuyor.Müthişşşş:(((

Ama siz illa bozayı evde denemeliyim derseniz bir şuraya bakın
yok deneyemem mi diyorsanız o zaman buradan alın.Hem de şöyle bol tarçınlı...Leblebili...Pastayı sonra da kaplasanız olur;)))