BAYRAM MÜNASEBETİYLE KAPALI DEĞİLİZ EFENDİM...

Demem odur ki;hatır için çiğ tavuk bile yenir.Hatta müthiş bir programlamayla diğer pastalardan daha az bir vakitte bile çalışmalar sona erdirilir vs.vs.....Bu bayram zaten almış başını gitmiş vaziyetteyiz manen...Ana yok-baba yok :(
Ben de hani onların eksikliğini hissettirmemek babında azim had safhadaydı anlayacağınız.İlk gün babaanne,annaanne,dayı,teyze,amca ziyaretleri ve ziyaretler öncesi hediyelerimi pişirme;) işleriyle meşguldüm.1 frambuaz soslu cheesecake,2 kalıp meyvalı kek,1 ölçü olamayan marshmallovlarım,1 tepsi sünger tatlısı pişirdim.Bayram günü iş yapılır mı demeyin.Arefe öğleden sonrasını iş de geçirmiş ve eve dönüşü gece yarısını çoktan geçmiş birine ne olur bayramda iş yapılır mı demeyin;)

Eğer ki ben telefon kullanma konusunda özür sahibi olmasaydım bu keklerin fırına girme saati akşam 10'u bulmayacaktı.Ama oluyor işte.

Aslında çok panikledim baştan.1 ay kadar öncesi tenis raketi konseptine karar verilmiş pasta son anda Uludağ'da kayak yapan süslü bir genç kıza dönüşecekti ammavelakin benim gözümün önünde Alp disiplini yapan bir iki kayakçı siluetinden başka hiçbirşey yoktu.

Pandispanyayı 10 kişilik olarak düşündüğüm Adisababa(Kümbet)kalıpla pişirdim.5 yumurtalı kakaolu klasik kekimle yine.Kek pişerken vanilyalı dolgu kremasını da pişirdim ve kızımızı pembeler giydirip modellemeye çalıştım.Pandispanya pişince sıcak olmasına bakmadan önce üzerinde oluşan istemediğim bombeyi düzgünce kekten kesip çıkardım sonra da enlemesine 2'ye kestim ve ara katları biraz sütle ıslatarak krema ve kıyılmış bitter çikolata parçalarıyla kapladım.Üstte oluşan bombeyi traşlayıp,dağ olacak kümbet pastanın önüne doğru hani sanki küçük tepecikler,engebeli kar tepecikleri varmış gibi yerleştirdim.O parçaları katlara ayırmadım.Zaten küçükdüler sadece hafif ıslatarak etraflarını ince bir kat krema ile kapladım.

4 saat buzdolabında beklettikten sonra 1.200gr.şeker hamurunu merdaneyle açtım.Bu hamur fazlaydı ama önde ki tepecikleri kaplayamam endişesiyle elimi bol tuttum.Hamuru giydirdiğimde 800 gr.şeker hamurunun işimi görmüştü.Tepeciklere hamuru yedirmek çok zevkliydi.Çünkü elinizle çok güzel formlar yakalayabiliyorsunuz.Yaptığınız en ufak bir bombe bile tepe hissi veriyor. Pastalarımı genelde gece yaptığımdan çok net fotoğraflama şansım olmuyor.Sabah da aydınlığı görene kadar işe vardığımızdan çekimler problemli maalesef.Bu yüzden kusuruma bakmayın lütfen.

Pasta üstten bakınca sanki düz gibi dursa da değil.Üstte ki resimden daha net anlaşılıyor kompozisyonu.Arkada kocaman bir tepe ki bu Uludağ oluyor,önünde şehre doğru inen küçük tepeler.Monte aşamasından sonra pudra şekeri eledim tüm pastanın üzerine.Hatta kızımızın az önce kayıp geldiği yola kayaklarının izini de yapmaya çalıştım ki sahiciliği artsın diye;)

Ben sevdim bu pastamı da.Dilerim Deniz'de çok sever...