Almış olmalısın...Selamımı...Biz iyiyiz emin ol.Hani iyiyiz desek anla işte nasıl olalım ki,alışmak vakit isteyen birşey.Öyle ha deyince olmuyor işte:(Kaldığımız yerden devam edilemiyor peşinsıra:(Alışmak bir kere nazlı birşey,acılı,sancılı birşey.Can yakan ama ayakta tutan,ağlatan,çıldırtan ama illa ki yaşatan;illa ki yaşatan bir şey.Ben alışmayı öğretmeye çalıştım sensizlikte kendime.İlkin bana ben bile ağır geldim,bırak alışmayı.Sonra pes etmedim,çırpındım.Yalpaladım,doğruldum;eğrildim ama eğilmedim.Bilmeliydim yaşamanın ardın sıra kalanlara oynadığı oyunun kurallarını, öğrenmeliydim... Öğrendim...
Şimdi alışmak,hele bir de yokluğuna alışmak denen illeti sevmeye mi başladım ne?Alışmayı değil de barışmayı denedim 35 imde kendimle çünkü baktım ki başka yolu yok.Başka yolu yok,yok,yok!Geç diye bir şey de yok be cancağızım.Sen erken gittin diye birşey de yok aslında.Vaktin hesabını bizim sorgulamamız da ne hadsizlikmiş öyle,bunu bildim.
Ve şimdi dedim ki,sen olsaydın çocuklar da olsun isterdin doğum günün de.Çocukları çağırdım.Sen üzülmemi de istemezdin elbet,üzüntümü gönderdim,direndi yine de gitmek istemedi işte,hüzün etime işlemiş gidişinle.... Koparıp atmak dediğin,canından can koparmakdan beter:(
Kara bir duman gibi kaplayan yokluğunu pembe meleklerin kanat çırpışıyla bir nebze dağıtmaktı derdim.O sırada olan oldu.Yeşile durmuş melekler çıkageldiler ekrularıyla:)Dediler ki,üzülmek yok.Yok dedim üzülmek yok.5 adet yıldız koydular gökten göğsümün yaralı yanına.Yaram iyileşmeye durdu birden.Sıkışmış odalarda nefessiz yüreğim doydu nefese sanki, daracık dünyam birden koskoca hanlar oldu iki gözüm,canımın içi,karındaşım.
Gökten 5 yıldız indirdim adına.
Ve boş durmadım bu arada;meleklerden selam söyledim sana...Hiç ağlamadım...
24 yorum:
hülyaaaa
birçok anlam var
her harfin sesinde bile ...
şimdi öğrendim sana bu cümleleri yazdıran olayı ve ürpererek okumaya çalıştım yazdıklarını yeniden . dahada derinden düşündüm ,ailesinin bu çaresiz seçimin yakıcı hüzünleriyle savaşını
çok duygulu ve yaşamı sorgulatan olaylar var ,içimizde ,dışımızda yakınımızda. önce aybikenin arkadaşı ,şimdi senin arkadaşın, çok çaresizis ölümün önünde sanki insan değilde bir yaprağız .öylece bekliyoruz kader ağalarını örsün diye tek dileyim mutlu hayatlar yaşayıp sevdiklerimize doyarak göçüp gitmek hepimiz için
ve sen böyle bir gün için nekadar derin yazmış ve yapmışsın görevini
BİRKEZ DAHA KANITLADINKİ PASTA YAPMAK BİR RUH İŞİ .RUHUNDAKİLER YAPTIĞINA GEÇTİĞİ SÜRECE DEĞER BULUR EMEYİN ,böyle özel bir gün senin en büyük sınavındı bence
:( canim yazdiklarini okurken elimde olmadan ne oldugunu bilemeden gozumden yaslar akmaya basladi engel olamadim :( belkide yazdiklarini kacirdim ozel degil se paylasirmisin umari cok aci degildir yasadiklarin ne olursa olsun kilometrelerce uzakta bir dostun kardesin oldugunu bilesin sevgiler
Hulya'cigim,
Arkadasim adina tesekkur ederim, cok zor gercekten, sagol.
Pasta muthis, yazdiklarin cok dokunakli, hele bu siralar. Eline ve diline saglik.
Sevgiler
Yanında olup sana sıkı sıkı sarılmak isterdim. Üzerinden çok yıl geçer, alıştığını zannedersin. Bir an bir ses, bir görüntü veya bir koku geliverir yanıbaşına... Burnun sızlar, yüreğini minicik eller sıkıverir. Alışmış zannedersin bakarsın ki yok alışılmamış... Ahh be arkadaşım, keşke yanıbaşında olsam...
AYNUR'cuğum;ne kadar hislerin kuvvetli ki daha olayın detaylarını bilmeden ilk yorumun çok derin olmuş...
Evet dediğin gibi,bir yaprağız ölüm karşısında.Ve ölüm bir rüzgar.Ne yönden eseceği belli olmayan bir rüzgar hem de...
Canım arkadaşım Hülya'cığım,bana böyle bir taleple geldiğinde aslında başlarda biraz afalladım doğrusu.Sonra baktım ki talepler ciddi ve nasıl az şeyle dünyalar kadar çok söz diyebilirizin telaşı tuttu bizi.Hülya'nın dediğine göre tam yerini bulmuş bir pastaydı bu...
NİHAN'cığım;mahalle arkadaşım,sıra arkadaşım,şimdi iş arkadaşım,dostum olan adaşımın acısı bu.Ama bu acı benim de öyle içime işlemiş ve öyle derinini görmüşüm ki arkadaşımın bu yazı ve pasta çıktı ortaya.Eminim Hülya'cığım da bu satırları okuyup dilediği kadarıyla bir,iki şey anlatmak isteyecektir...Sözü ona bırakmak istiyorum...Anlayacağını umuyorum canım...Sağolasın,desteğin için...
AYBİKE'ciğim;hani bu kadar olur gerçekten.Yazımı yazıp sana döndüm aynı yakan acı...20 Ekim'in aramız da ki bağı olmasın bu....
AYŞEM'ciğim;ne demişsen doğru demişsin.Bu pastayı yaparken böyle bir yazı çıkacağını hiç tahmin etmemiştim doğrusu.Aslında c.tesi akşamının pastası olmasına rağmen elim erip de yayınlayamadım.Ya da ne bileyim var bir başka sebebi işte.Ta ki Hülya'cığım sormuş yayınlayıp yayınlamadığımı,dün gece koydum en sonunda.Saat 21 lerde başlayan yazı maceramı bitirip,bilgisayarın başından kalktığımda saat 01 00 olmuştu bile.Zor bir yazıydı vesselam:(Ama bu sabah ben de tekrar okuyunca yazıyı,ağladım:(Desteğin için sağol.Ben arkadaşıma yandım,sen bana...Çok sağol hem de...
Kıyamam sana canım benim ya. Hayattaki acı gerçeklere ne yazıkki alışmak zorunda kalıyoruz ama asla alışamıyoruz dediğin gibi.İnsanın ömür boyu içinde bir acı oluyor. Etrafa belli etmemeye, alışmış görünmeye çalışıyorsun ama yine olmuyor. O kadar iyi anlıyorumki seni yazıyı okurken resmen içim acıdı yanında olmak istedim. Ben okurken böyle olduysam, Allah bilir o şuan ne halde diye düşündüm :(
Hülyacığım bu çok kötü bir tesadüf ama aynı şeyi iki gün önce yaşadık ve aynı insandan bahsediyoruz ablası amerikada yaşıyor gelmesi bekleniyor denmişti hande'nin komşusunun oğlu Gökhan..Allah rahmet eylesin yerinde dinlendirsin ama çok acı çook
Merhaba Hülya,
Sevdiklerimizin yokluğuna bir türlü alışamayız. Alıştık zannederiz ama en ufak bir şey bile tekrar bize hatırlatır onları.
Yazın gerçekten etkileyici arkadaşım. Şu hayatta önemli olan sevdiklerinin kıymetini bilmektir. Keşke herkes bunu anlasa ve ona göre yaşasa.
Çok derin bir yazı yazmışsın.......
Merhaba yüzünü güneşe dönmüş güzel insanlar,
gününüz aydın olsun.
Ben Hülya.Yani yaptığı pastalara yüreğindeki güzellikleri katarak ruh veren;duygu yüklü,paylaşımcı ve çok duyarlı gönül dostum Hülya'nın okulda sıra, işte mesai arkadaşıyım.Sevenlerim kısaca Hüliş de der bana.Bu nickle bir iki yorumum olmuştu Hülya'nın bloğunda bilmem hatırlarmısınız.Sizi üzmek değildi amacım dostlar.Ben kardeşim Gökhan'ı altı yıl önce kaybettim.Bu onun seçimiydi.Sadece saygı duydum bu kararına.Dilerim çok güzel yerlerdedir.O çok farklı ve çok özel bir insandı .Güzellikler arasında olduğundan hiç şüphem yok aslında.Bu altı yıl hiçte kolay olmadı benim ve ailem için.Benim bir isteğim vatdı.Yaşamımın içine Gökhan'ı tüm güzellikleriyle taşımak.Adeta onu yaşatmak.Yas tumak istemiyordum artık.Bu hiç de kolay olmadı benim için.Dostlarımın sonsuz desteği sayesinde bunu başardığımı görüyorum.Canım erkadaşım Hülya'ya buradan şükranlarımı,minnetimi ve teşekkürlerimi sunmak istiyorum.Onun duyarlılığını kelimelerle ifade edemiyorum şu an.Bloğunda bana bu fırsatı tanıdığı için ona müteşekkirim.
Biliyormusunuz dostlar gerçekten acılar paylaşıldıkça azalıyor,mutluluklar ise paylaşıldıkça çoğalıyor.Ben bu iki duyguyu da aynı anda yaşıyorum şu an.Yorumlarıyla yüreğime dokunan tüm dostlara sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.
Sevgi,Adalet ve erdemlilik rehberiniz olsun.Kalbinizin sahibine emanet olun sevgili dostlar.
TÜLAY'cığım;aslında bir dostun yıllardır içimizde birikmiş acısıdır bu.Kendi acım bilip,içimi yakan birşey.Paylaştığın için sağol...
SEDA'cığım;sanırım Aybike'nin acısı bu tarif ettiğin.Ama ne acıdır ki aşağıda ki yorumlarda da okursan eğer göreceksindir isimler bile aynı.Yalnız bizim acımız 6 yıllık:(Sadece onun doğumgünü anısına yapılmış bir pasta ve yazıydı bu yadetmek adına.Aybike ile maalesef acılarımız bu şekilde çarpıştı.Paylaştıkca azılır umudundayım...
ÖZLEM'ciğim;bir vakit dalıyoruz derinlere...Sonra yine aynı düzen devam ediyoruz di mi?Bu yüzden kendime kızıyorum ama hayat böyle işte...
HÜLYA'cığım,metanetli yüreğini bize açıp,olaya gerekli açıklamayı getirmiş olmandan dolayı sana yürekten sarılıp,sarmalıyorum.Çok doğru ifade etmişsin kendini cancağızım...Herşey onun istediği gibi olmuştur umarım...Sevgiler...
diyecek hiçbirşey bulamıyorum hıçkıra hıçkıra ağladım allah sabır versin
hilal
Hilal'cim benim.Gönül dostum,komşum ve de kendisini bir kızdardeş kadar yakın hissettiğim güzel insan.Sana telepati gönderdim.Görüyorum ki etkili olmuş.Dostlar, huzurunuzda Hilal'ciğime ve sevgili eşi Ayhan'a sonsuz desteklerinden dolayı şükranlarımı sunuyorum.Onlar yeryüzünde nesli tükenen insanlardan.Anti parantez belirtmeliyim biz bu anmayı onların evinde yaptık.Bir de onların kedisi Ali vardı aramızda.Tabii mesai arkadaşım Vildan ve oğlu Firuz'a da teşekkürlerimi sunuyorum bizi yalnız bırakmadıkları için.Hilal'cim ben senin yüreğini okuyorum artık onun için kendini hiç sıkıntıya sokma cancazım.İyi ki varsın kızkardeş.Paylaşmanın değerini bilen tüm insanlara selam ve sevgiler.
Hüliş
Aybike'cim ortak noktamız acılarımız oldu birden.Böylesine büyük bir tesadüf olamaz.Aslında ben tesadüflere inanmıyorum. Herşey öylesine ince bir plan dahilinde yürüyor ki...Biz hayatın karmaşasına dalınca gözden kaçırıyoruz olanları.Yüce yaratıcım
sana ve tüm sevdiklerine sabırlar versin.
Arkadaşım Hülya'ya birkez daha gıpta ettim.Sizlerle ne güzel diyaloglar kurmuş.Ona ne çok değer veriyorsunuz.Arkadaşım Hülya'ya ve konuya göstermiş olduğunuz duyarlılığa sonsuz teşekkür.Herşey gönlünüzce olsun dostlar.
Hüliş
Hülyacım okuduğumda içim titredi inan. Pastada yazdıklarınlada çok güzel ifade etmişsin. Ailesine sabır diliyorum. Sevgiler..
Yazını okuyunca tüylerim ürperdi..
Sevgili Hüliş;Boşuna dememişler bu DÜNYA çok yalan diye ama ne yazık ki kaptırmışız kendimizi gidiyoruz nereye?Çok büyük bir bilinmeze.Biliyoruz ki bizi bırakıp gidenlerle muhakkak buluşacağız onun için yüreğini ferah tut.
Hülya'cığım;yazıyı ve yorumları okurken öldüm ağlamaktan çok dokundu,ben eskiden böyle değildim be arkadaşım ANNE olduktan sonra çok sulu göz oldum napiiim:(((Ellerine,yüreğine sağlık
Dilek
Bazen insanın boğazına birşey oturur da konuşamaz ya. Hani sadece donup kalır, gözünden yaşlar süzülmeye başlar ya. İşte ben de öyle bir durumdayım. Ne diyeceğimi bilemiyorum.
Hülya' cığım öyle dokunaklı yazmışsın ki . Arkadasın Hülya'nın acısı kuşkusuz çok derin. Altı yıl, onaltı yıl ne farkeder ki acı hafiflemiyor ki . Çok zor Allah sabır versin.
Sevgili Hulya'cigim,
Simdi sayfanda ki notlari okuyordum ki, Seda'nin bahsettigi Gokhan, arkadsimin kardesi olan Gokhan. Ve gene sevgili Hulis benim icin not yazmis, cok tesekkur ederim. Bu kotu olay bizleri birbirimize biraz daha yakinlasatirdi. Tekrar tesekkurler, dedigin gibi Hulya'cigim, 20 ekim tesadufu mu bu gene. Mesela bende bir dolu terazi tanidim ya da bloglarda goruyorum ama senden baska kimseye sormadim dogum gununu, ne ilginc degil mi? Turkiye'ye geldigimde tanisabilmeyi cok isterim, neden olmasin, yeter ki Allahtan istemeyi bilmeyiz. Cok sevgiler ve cok opuyorum her iki Hulya'yi da.
Sevgiler
:(
Diyecek hiçbirşey bulamıyorum Hülyam...
Ölüm... Öyle acıki göğsüne bir kelebek sıkışıyor ve çıkmak bilmiyor...
Off off
HİLAL'ciğim;ağlamanı hiç istemezdim emin ol:(Ama yaşam da bunlar da var arkadaşım.Akıttığın gözyaşından çok gülmeni dilerim;)
HÜLYA'cığım;tek tek söylediğin her söz için sana yürekten teşekkür.Sağol arkadaşım...
SELDA'cığım;bu pastanın hikayesi de böyleydi işte:(
PEMBELİ'm;ben de yazımı okuduktan sonra ağladım:(
DİLAEK'ciğim;evet ben de öyleyim.Anneliğin kattığı bir şey midir yoksa büyüyüyoruz ondan mıdır bir ağlamak var ben de bir damla bile taşırıyor bardağımı:(Kimbilir nasıl ağladın sen şimdi:(Bilirim...Son ağlaman olsun ne diyelim...
ÖZLEM'ciğim;ben yazdım böyle oldum,siz okudunuz bu hale geldiniz.Ya yaşayan ne etsin?Arkadaşıma bir destek çabasıdır bu.Dediğin gibi 6,16 hiç farketmiyor.Aslında acı aynı acı:(
AYBİKE'ciğim;dilerim bundan sonra ki tesadüflerimiz de kelebekler uçuşsun etrafımızda,güller açsın yollarımızda...Gönlümden bu geçti işte.Bursa'ya yolun düşerse neden olmasın.İster sen bana gel bir koşu,ister ben sana...
ZERRİN-MİSSS'im;ben de çok fena dertlendim sorma.Tez elden sayfamı yenileyeceğim.Off ki ne offf...
ne tuhaf, oyle yerlere koyuyoruzki arkadaslarimizi bile paylastigimiz seyler bile sanki o degil ben oluyor sasgol canim paylastigin icin hayat cok tuhaf olumde oyle anlamak guc ama inaniyorsan o zaman yanginin uzerine bir buz tanesi dusuyor sanki. birgun kavusma umidiyle gun doldurmuyormuyuz aslinda hepimiz sevdiklerimizle
Yorum Gönder